Strona wykorzystuje ciasteczka by świadczyć usługi na najwyższym poziomie Polityka prywatności
RozumiemJednym z najbardziej powszechnych wśród sportowców urazów jest kolano skoczka. To potoczna nazwa entezopatii kolana, spowodowanej uszkodzeniem więzadeł rzepki. Proces degeneracji postępuje stopniowo – w obrębie tego miejsca tworzą się liczne mikrourazy, które po jakimś czasie dają znać o sobie.
Jest to przypadłość, która dotyka przede wszystkim sportowców, głównie siatkarzy, koszykarzy, ale również zawodników innych dyscyplin. Bardzo ważne jest by z problemem zgłosić się do dobrego ortopedy możliwe wcześnie. Kluczowe jest aby nie dopuścić do przejścia kontuzji w stan przewlekły. Jeśli dojdzie do stanu przewlekłego to leczenie kolana skoczka jest trudne i długotrwałe, a jeżeli go nie przeprowadzimy może dojść nawet do całkowitego zerwania więzadła rzepki.
Tak zwane „kolano skoczka” to uraz więzadła rzepki. To struktura łącząca rzepkę z kością piszczelową, która wraz z rzepką i mięśniem czworogłowym tworzy mechanizm wyprostny kolana. Kolano skoczka to zmiana o charakterze przeciążeniowo-zwyrodnieniowym więzadła w okolicy wierzchołka rzepki. W uszkodzonym miejscu tworzą się mikrourazy, w wyniku których następuje stopniowa degeneracja tkanek. Do schorzenia zazwyczaj dochodzi w wyniku silnego przeciążenia, takiego jak podczas skoków i skrętów, z tego powodu więc jest to schorzenie typowe dla osób uprawiających sporty z wyskokami, zarówno rekreacyjnie jak i wyczynowo.
Nie ustalono jednoznacznej przyczyny postawania „kolana skoczka”. Najbardziej prawdopodobna jest jednak teoria mówiąca, że ma on związek z toczącym się w obrębie tkanki ścięgnistej więzadła rzepki procesem zwyrodnieniowym. Do czynników ryzyka zalicza się:
Głównym i najbardziej charakterystycznym objawem schorzenia, jakim jest „kolano skoczka” jest ból w dolnej części rzepki. Często towarzyszy mu obrzęk całego stawu kolanowego oraz poszerzenie zarysu więzadła. Dolegliwości nasilają się przy ruchach związanych z napięciem mięśnia czworogłowego, takich jak podskoki, bieg czy przysiady. Ze względu na stopień zaawansowania objawów wyróżnia się 4 etapy choroby:
Wraz z rozwojem choroby występuje osłabienie, a wreszcie zanik mięśnia czworogłowego.
Jeżeli występują u nas objawy, które mogą wskazywać na „kolano skoczka” powinniśmy natychmiast udać się do ortopedy, który potwierdzi diagnozę i zaleci odpowiednią terapię. W tym celu niezbędne jest zebranie odpowiedniego wywiadu lekarskiego, jak również przeprowadzenie badania fizykalnego oraz badania USG kolana, które pozwoli zobrazować stopień uszkodzenia więzadła. Leczeniem z wyboru jest terapia zachowawcza, jednak gdy nie przynosi ona rezultatów konieczne może być leczenie operacyjne.
Na leczenie zachowawcze składa się stosowanie niesteroidowych leków przeciwzapalnych, okłady i masaże lodem, odpoczynek oraz rehabilitacja. Obejmuje ona zabiegi przeciwzapalne takie jak krioterapia czy jonoforeza, wzmacniające osłabione mięśnie (elektrostymulacja) oraz regeneracyjne. Do tych ostatnich należy m.in. fala uderzeniowa, która w przypadku kolana skoczka pozwala uzyskać doskonałe rezultaty. Jej skuteczność szacuje się na 85%, a jeśli dołączymy do niej zabiegi z wykorzystaniem lasera wysokoenergetycznego, skuteczność dodatkowo wzrośnie. W przypadku przewlekłych, wyjątkowo trudnych przypadków zaleca się kompleksową rehabilitację uwzględniającą również odpowiednio dobrane ćwiczenia – przede wszystkim rozciąganie mięśnia czworogłowego uda, odpowiadającego za prostowanie stawu kolanowego. Dobry ortopeda znający się na swoim fachu zleci odpowiednią rehabilitację i zabiegi – tylko kompleksowe działania mogą szybko doprowadzić pacjenta do zdrowia.
Należy jednak zauważyć, że ból z przedniej części kolana nie zawsze musi być spowodowany kolanem skoczka. Dlatego ważne jest aby przed rozpoczęciem zabiegów wykonać dokładną diagnostykę i skonsultować się z lekarzem. W naszym ośrodku możesz liczyć na darmową konsultację z fizjoterapeutą, który oceni czy Twój przypadek jest wskazaniem do wykonania terapii falą uderzeniową.
