Strona wykorzystuje ciasteczka by świadczyć usługi na najwyższym poziomie Polityka prywatności
RozumiemZapalenie kaletki podbarkowej to jedna z najczęstszych, a zarazem najłagodniejszych kontuzji związanych z przeciążeniem barku. Stanowi początkowe stadium zespołu cieśni stawu podbarkowego. Spowodowana jest przede wszystkim nawarstwiającymi się mikrourazami, podobnie jak ma to miejsce w przypadku „kolana skoczka”.
Dochodzi do niej na skutek wielokrotnie powtarzanych ruchów kończyną górną nad głową, nie jest to więc dolegliwość którą można złapać z dnia na dzień. Dotyka najczęściej osoby grające w tenisa, siatkarzy lub piłkarzy ręcznych, jak również osoby pracujące z uniesionymi do góry rękami. Zapalenie kaletki podbarkowej prowadzi do powstania ciasnoty pomiędzy głową kości ramiennej, a strukturami kostnymi oraz więzadłowymi, tworzącymi staw barkowy. Objęta stanem zapalnym kaletka zwiększa swoje rozmiary, powodując tym samym nacisk na zakończenia nerwowe, czego efektem są odczuwane dolegliwości bólowe.
W początkowym stadium tej choroby, określanym mianem stadium zapalenia i obrzęku kaletki, obserwujemy przede wszystkim ból barku, nasilający się w czasie wysiłku fizycznego, ból pojawiający się gdy chcemy unieść ramiona nad głowę, a także bolesne ograniczenie ruchomości ramion. Z czasem możliwe jest odczuwanie bólu w obrębie barku również w trakcie spoczynku, a także osłabienie siły mięśniowej. Jeżeli nie podejmiemy leczenia, bóle mogą się nasilać, promieniując w stronę łokcia i nadgarstka, co często prowadzi do błędnej diagnozy jaką jest łokieć tenisisty. Zapalenie kaletki podbarkowej może powodować sztywność mięśniową oraz osłabienie, a także ograniczenie rotacji barku na zewnątrz. To ruch, który np. kobiety wykonują by zapiąć sobie stanik z tyłu, czyli wymagający wygięcia ręki za plecy.
W przypadku gdy obserwujemy u siebie, któryś z wymienionych wyżej objawów warto udać się po pomoc do lekarza. Dobry ortopeda rozpoznanie zaczyna od wywiadu z pacjentem, którego o wykonywany zawód i uprawiane dyscypliny sportowe. Istotna jest również częstotliwość unoszenia ramion nad głowę oraz czy ból występuje również w trakcie wykonywania ruchów barkiem. Jeżeli w badaniu fizykalnym obserwuje się objaw ciasnoty Neera oraz pozytywny wynik testu ciasnoty Neera (zanik dolegliwości bólowych, poprawę ruchomości stawu ramiennego oraz znaczny wzrost siły mięśniowej po miejscowym zastrzyku z lidokainą) można podejrzewać, że mamy do czynienia właśnie z zapaleniem kaletki podbarkowej. Aby to potwierdzić lekarz wykonuje nieinwazyjne i bezbolesne USG stawu barkowego oraz zleca wykonanie zdjęcia RTG, na którym zwykle widoczna jest ostroga na dolnej powierzchni wyrostka barkowego.
W przypadku potwierdzenia zapalenia kaletki podbarkowej, zwłaszcza w jej początkowym stadium terapią z wyboru jest leczenie zachowawcze, obejmujące stosowanie doraźnie NLPZ, ograniczenie aktywności fizycznej w obrębie zajętego stanem zapalnym stawu oraz korzystanie z różnego rodzaju zabiegów fizjoterapeutycznych. Polecane są zwłaszcza nowoczesne, bezbolesne i nieinwazyjne terapie takie jak fala uderzeniowa oraz laserem wysokoenergetycznym. Ich wysoka skuteczność (sięgająca 85%), połączona z krótkim czasem trwania zabiegów sprawia, że są one szczególnie chętnie wybierane przez pacjentów. Innymi polecanymi zabiegami są jonoforeza oraz prądy TENS.
Jeżeli po upływie kwartału leczenie zachowawcze nie przyniesie oczekiwanych rezultatów, niezbędny jest zabieg chirurgiczny wykonywany przy użyciu artroskopu, dzięki czemu po operacji możliwy jest szybki powrót do pełnej aktywności. Polega on na mechanicznym usunięciu przyczyny ciasnoty przestrzeni podbarkowej, czyli odpowiednim opracowaniu wyrostka barkowego. W większości przypadków jednak leczenie zachowawcze daje doskonałe rezultaty, zwłaszcza jeżeli zostaje uzupełnione o odpowiednie ćwiczenia fizyczne, które mają na celu przede wszystkim wzmocnienie mięśni i zminimalizowanie ryzyka ponownych przeciążeń.
